Ροδιακό κωπήλατο πλοίο λαξευμένο στο βράχο της ακρόπολης της Λίνδου έργο του Πυθόκριτου. Γύρω στα 200 π.Χ.

Από τους αντιπροσωπευτικότερους τύπους φορτηγού πλοίου του 4ου π.Χ. αιώνα είναι το γνωστό πλέον στον κόσμο «Πλοίο της Κερύνειας». Κατασκευάστηκε πριν γεννηθεί ο Μέγας Αλέξανδρος και βυθίστηκε μετά το θάνατό του, όταν οι διάδοχοί του, οι επίγονοι, είχαν διαμελίσει την τεράστια αυτοκρατορία του. Υπήρξε κατά την περίοδο 389 - 280 π.Χ. και γνωρίζουμε ότι ναυάγησε γύρω στο 300 π.Χ. ή λίγο νωρίτερα στις βόρειες ακτές της Κύπρου, μεταφέροντας 404 αμφορείς με κρασί και λάδι, σακιά με αμύγδαλα και 29 μυλόπετρες. Βγαίνοντας από το λιμάνι της Κυρήνειας, πειρατές χτύπησαν το γέρικο πια σκαρί που βυθίστηκε μαζί με το εμπόρευμά του και παρέμεινε εκεί για 2.300 χρόνια, ώσπου να ανελκυστεί, για να αποτελέσει σήμερα το μοναδικό δείγμα εμπορικού πλοίου του 4ου π.Χ. αιώνα ανάμεσα στους θησαυρούς της πολιτιστικής κληρονομιάς μας.
Το 1966 εντοπίστηκε από τον Κύπριο Ανδρέα Καριόλου από την Κυρήνεια και το 1968 άρχισε υποβρύχια ανασκαφική έρευνα, που διήρκεσε τέσσερα χρόνια, από μία ομάδα αρχαιολόγων του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια με επικεφαλής τον Μ. Κάτσεφ. Διασώθηκε το 60% του σκάφους, κάτι μοναδικό για αρχαίο ναυάγιο. Ανακατασκευάστηκε στο ειδικό μουσείο του κάστρου της Κυρήνειας, όπου συντηρείται από τότε και η χρονολόγησή του έγινε με τη μέθοδο του άνθρακα. Το ιστορικό της ανακατασκευής του αποτελεί την πρώτη προσπάθεια πειραματικής αρχαιολογίας στη χώρα μας.

Το 146 π.Χ. με τη μάχη της Λευκόπετρας οι Ρωμαίοι κατέκτησαν οριστικά την Ελλάδα, κι έτσι οι ελληνικές πόλεις και το ναυτικό τους έπαψαν να πρωτοστατούν στο Αιγαίο, χωρίς βέβαια το θαλάσσιο εμπόριο να πάψει να αποτελεί βασικό παράγοντα της οικονομικής τους ζωής. Νέα ανερχόμενη δύναμη στη Μεσόγειο κατέστη πλέον η Ρώμη.
Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο κατασκευάζονται από τους Ρωμαίους πλοία (γαλέρες), το εκτόπισμα των οποίων αγγίζει τους χιλίους μετρικούς τόνους και χρησιμοποιούνται για πολεμικούς και εμπορικούς σκοπούς, για την αντιμετώπιση της πειρατείας αλλά και ως επιθετικά όπλα στις πολιορκίες.
Μολονότι τα σκάφη τους δεν αποτελούσαν παρά αντιγραφή των σκαφών των άλλων λαών, επέφεραν σημαντικότατη βελτίωση στην εξέλιξη αυτών, εισάγοντας δεύτερο ιστίο