ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ
Το Καταφύγιο Δ΄ ή «Σταυρού»
ή «Τάκης Μπουντόλας» στο βουνό των θεών

γράφει ο
Σωτήριος Δ. Μασταγκάς

Παρατίθεται το κείμενο.

Εγκαίνια καταφυγίου Σταυρού Ολύμπου
Την 9ην Νοεμβρίου 1969 και ώραν 11 και 30΄ π.μ. εγένοντο τα εγκαίνια του καταφυγίου Σταυρού Ολύμπου, παρουσία του Υπουργού Βορείου Ελλάδος κ. Ματθαίου, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κίτρους κ.κ. Βαρνάβα, του Νομαρχούντος Διευθυντού κ. Μπούζα, του Στρατιωτικού Διοικητού Πιερίας κ. Κοττίδη, του αναπληρωτού Διοικητού Χωροφυλακής Πιερίας κ. Νταουντάκη, του Δασάρχου Κατερίνης κ. Πέρκα, του Δημάρχου Λιτοχώρου και λοιπών τοπικών Αρχών Λιτοχώρου και πλήθους πολιτών φίλων του βουνού. Μετά τον αγιασμόν ωμίλησεν ο πρόεδρος του Τμήματος του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης, ο οποίος ανέπτυξε το ιστορικόν της κατασκευής του καταφυγίου και εζήτησε την προστασίαν του και εν συνεχεία εκλήθη και ωμίλησεν ο Νομαρχών Διευθυντής κ. Θεόδωρος Μπούζας, ο οποίος κατ' αρχήν συνεχάρη άπαντας όλους εκείνους, οι οποίοι συνετέλεσαν εις την ανέγερσιν του καταφυγίου του Σταυρού Ολύμπου, το οποίον θα συμβάλη εις την ανάπτυξιν του χειμερινού τουρισμού εις το βουνό των Ολυμπίων θεών.

Επειδή ο χώρος της Πιερίας προσφέρεται δια την ανάπτυξιν του τουρισμού από πάσης πλευράς (Ιστορία, φυσικαί καλλοναί απαράμιλλαι, παραθαλάσσιαι αμμουδιαί θαυμάσιαι), η Νομαρχία έχει προέλθη εις όλας εκείνας τας απαραιτήτους ενεργείας δια την αξιοποίησιν των ακτών του Ολύμπου και της συντάξεως χωροταξικής μελέτης από την Κοινότητα Μεθώνης μέχρι της κοινότητος Πλαταμώνος και ελπίζει ότι το αρμόδιον όργανον, εν προκειμένω ο ΕΟΤ, θα εξαγγείλη συντόμως τας αποφάσεις του προς τούτο και διά την κατασκευήν του Τελεφερίκ.
Η σημερινή παρουσία του εξοχωτάτου Υπουργού Βορείου Ελλάδος κ. Ματθαίου, ετόνισεν ο κ. Μπούζας, δηλοί το αμέριστον ενδιαφέρον αυτού του ιδίου αλλά και της Εθνικής Κυβερνήσεως διά την ανάπτυξιν του τουρισμού εις την περιοχήν μας.
«Διαβεβαιώ τον κ. Πρόεδρον του τμήματος του Ελληνικού Ορειβατικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης ότι αι τοπικαί αρχαί Λιτοχώρου και η Διοίκησις θα καμαρώνουν και θα προφυλάσσουν το εξαίρετον από πάσης πλευράς καταφύγιον το οποίον ευρίσκεται εις τον πρώτον εξώστην της Αλπικής πλευράς του βουνού των θεών και η Δασική υπηρεσία θα αποπερατώση τον δασικόν δρόμον από Μετοχίου Αγίου Διονυσίου μέχρι καταφυγίου, ώστε οι ενδιαφερόμενοι μέχρι του καταφυγίου τούτου, απέχοντος από το Λιτόχωρον δύο ωρών πορείας, να μεταβαίνωσιν ανέτως, εφ' όσον δεν επιθυμούν την μετάβασίν των πεζή».
Παρά των παρευρεθέντων Τμημάτων του ορειβατικού των πόλεων Βόλου, Καβάλας, Σερρών, Ιωαννίνων, Ελασσόνος, Κοζάνης κλπ εδωρήθησαν αναμνηστικοί πίνακες. Ακολούθως, ο κ. Υπουργός Βορείου Ελλάδος συνεχάρη άπαντας τους εργασθέντας διά την ανέγερσιν του καταφυγίου Σταυρού, υποσχεθείς αμέριστον την συνδρομήν του, καθ' ο παλαιός ορειβάτης, και ακολούθως ο κ. Υπουργός και οι επίσημοι επεσκέφθησαν το περίπτερον. Το καταφύγιον διαθέτει όλας τας ανέσεις του συγχρόνου πολιτισμού και δύναται να εξυπηρετήση μεγάλον αριθμόν επισκεπτών προς διημέρευσιν και διανυκτέρευσιν.
(Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝ
της Κατερίνης 12-11-1969)

ΛΙΓΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Το καταφύγιο Δ΄ του Ολύμπου βρίσκεται σε υψόμετρο 930 μέτρα, στη θέση Σταυρός, στην ανατολική πλευρά του Ολύμπου. Είναι κατά μήκος του ορεινού δασικού δρόμου που οδηγεί στην παλαιά μονή του Αγίου Διονυσίου και τα Πριόνια. Από το Λιτόχωρο απέχει 9,5 χιλιόμετρα, βρίσκεται δίπλα στον ασφαλτόδρομο και ανήκει στην ιδιοκτησία του ΕΟΣ Θεσσαλονίκης. Οι εργασίες κατασκευής του καταφυγίου ξεκίνησαν στις 28-5-1961 και τα εγκαίνια της αποπεράτωσής του έγιναν στις 9-11-1969. Το καταφύγιο από τότε που κατασκευάστηκε χρησιμοποιήθηκε περισσότερο ως αναψυκτήριο, όπου ανέβαινε αρκετός κόσμος από τις παραλίες της περιοχής και το Λιτόχωρο, παρά σαν ορειβατικό καταφύγιο. Διαχειριστές για πολλά χρόνια ήταν οι Λιτοχωρίτες αδελφοί Μιχάλης και Σωτήρης Μακαλέκας, οι οποίοι το λειτουργούσαν τους καλοκαιρινούς μήνες, συνήθως τα Σαββατοκύριακα.
Την 13-7-1986 μετονομάστηκε σε καταφύγιο «Τάκης Μπουντόλας», προς τιμήν του Λιτοχωρίτη και μέλους του ΕΟΣ Θεσσαλονίκης, ενός από τους καλύτερους Έλληνες αλπινιστές της δεκαετίας του 1980, ο οποίος παρασύρθηκε και σκοτώθηκε από χιονοστιβάδα την 22-10-1985, στο Annapurna South των Ιμαλαΐων. Την περίοδο 1998-99, συγχρόνως με την ανάληψη νέων διαχειριστών, έγιναν εκτεταμένες ανακαινίσεις, επεκτάσεις και διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου. Μπορεί να φιλοξενήσει 35 επισκέπτες, διαθέτει πολύ καλή οργανωμένη κουζίνα και λόγω της εύκολης πρόσβασης λειτουργεί κυρίως ως εστιατόριο και αναψυκτήριο. Είναι ανοικτό σε καθημερινή βάση από τις αρχές Μαΐου έως τέλος Οκτωβρίου, καθώς και όλα τα Σαββατοκύριακα του έτους και τις εορτές. Το καταφύγιο διαθέτει νερό πηγής, έχει καταπληκτική θέα προς τον κάμπο της Πιερίας και προς τη θάλασσα και ο περιβάλλοντας χώρος του αποτελεί ιδανικό μέρος ως σημείο απογείωσης αιωροπτεριστών.