ΜΟΝΟΞΥΛΟ
ΜΗΚΟΣ ΜΟΝΟΞΥΛΟΥ 43 εκ
Σ΄ αυτό που τουλάχιστον συμφωνούν όλοι οι αρχαιολόγοι, ιστορικοί ερευνητές αλλά και φιλόλογοι είναι ότι η "γέννηση" του πλοίου ανάγεται στην προϊστορική εποχή. Ακριβώς τότε που ο άνθρωπος όταν βρισκόμενος δίπλα σε επιπλέοντα κορμό δένδρου ανέβηκε σε αυτό και κατάφερε ακουμπώντας είτε τα χέρια είτε τα πόδια στο νερό να τον κατευθύνει μετατρέποντάς τον σε σκάφος. Αυτή είναι η πρώτη ναυπηγική κατασκευή! Η εξέλιξη της ναυπηγικής τέχνης την εποχή εκείνη ήταν πολύ αργή, όπως και με τις άλλες δραστηριότητες του ανθρώπου. Για πολλά χρόνια οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν κωπήλατα μονόξυλα, πλοιάρια δηλαδή τα οποία ήταν λαξευμένα από ένα και μόνο κορμό δένδρου, τα οποία είχαν τη δυνατότητα μεταφοράς εμπορευμάτων. Μάρτυρες της εμπορικής χρήσης των μονόξυλων είναι τα εργαλεία από οψιανό που έχουν βρεθεί σε αρκετούς προϊστορικούς οικισμούς. Το ηφαιστειογενές αυτό πέτρωμα υπάρχει μόνο στη Μήλο, στο Γυαλί της Νισύρου και στην Αντίπαρο. Υποστηρίζεται ότι τουλάχιστον από τη Μεσολιθική εποχή (8η χιλιετία π.Χ.) οι κάτοικοι του Αιγαίου είχαν τη δυνατότητα να διασχίζουν το Αρχιπέλαγος και να μεταφέρουν το απαραίτητο ορυκτό στον τόπο τους από τη Μήλο.

CANOE/PIROGUE
SHIP LENGTH 43 cm
At least what all archaeologists, historians and philologists agree on is that the "birth" of the ship dates back to prehistoric times. Just when the man, standing next to a floating tree trunk, climbed on it and managed, resting either his hands or his feet on the water, to direct it, turning it into a boat. This is the first shipbuilding construction!

The evolution of shipbuilding at that time was very slow, as with other human activities. For many years people used single rowing boats, ie boats that were carved from a single tree trunk, which had the ability to transport goods. Witnesses of the commercial use of single wood are the obsidian tools that have been found in several prehistoric settlements. This volcanic rock exists only in Milos, Gyali of Nisyros and Antiparos. It is claimed that at least from the Mesolithic era (8th millennium BC) the inhabitants of the Aegean had the opportunity to cross the Archipelago and transport the necessary mineral to their place from Milos.